PERQAFOM, I DASHUR!…

Të lutem, i dashur, sonte përqafom fort

përqafom fort e me zjarrë, si të ishte përqafimi ynë i mbramë,

mu sikur atëherë, mu sikur atë natë

kur për herë të parë u përqafuam me sy

në momentin që u pamë

e zemrat tona i ngujuam me dry

e më kurrë s” u ndamë!…

Përqafom aq fort, i dashur, ti sonte,

mos thuaj asgjë, vetëm më përqafo,

këtë shpirt të zhuritur për dashurinë tënde

e si mëngjes pranveror mua prap më ago!…

Përqafom e me lotë malli të qajmë në heshtje,

sikur ky përqafim të jetë për lamtumirë,

lëre, le të pikojë loti si gjethe vjeshte

se të duash kaq shumë është shumë e vështirë!

Përqafom fort, sonte i dashur,

më dhuro lule e më përqafo

e tregoji gjithë botës së ligë e hileqare

thuaji…Zemra ime vetëm këtë e do!…

Përqafom si atëherë, kur dielli

me afsh e zili, prej së larti na shikonte,

kur urdhëronte hënën mbas reve të fshihej

e duke na lakmuar përtonte të perëndonte!

Përqafom fort, sonte i dashur, pashë t” Madhin Zot,

si të ishte për ne përqafimi ynë i mbramë,

që as ajëri mes nesh mos të depërtojë dot

e nga smira botë e ligë të lëshojë t” fundit piskamë!…

Mos vono, i dashur e mos më lë të pres,

mos harro kur dhamë një të shenjtin premtim,

…Për këtë Diell e Hanë dhe ditën që do vdes,

dua të jap shpirt në tandin përqafim!…