Poezi nga Elinda Marku

Sfilata e dhimbjes

 

 

U vesh u çvesh shtate here ne dite

Shtate ditet e javes se vet

Te shtate fustanet e bardhe

Pis te bardhe…. e tejdukshmja

Tejduken tiparet e thella

Mbuluar thellesive therese.

Mban  zi te bardhe per dashnine

Per dashnine e t’tana dashnive

qe nuk vdiqen

Qe nuk linden…

Qe nuk…..!

Deri sa u shemb   e  ra nje pike

Mbi nje vize vertikale, i -e madhe shtypi

Permbysen papra i’te

sa here sfidon ne sfilate veten, dhimbja

Brenda seciles nesh nje kopje e saj asht’et

Sicila ajo,  njana prej nesh

Nje pike mbi nje vize vertikale

Ther degjimin. Uji vishet saj

Teksa nje femije e mban duarsh

Nje here modelen time (dhimbjen)

Nje here modelen e atij (gjethen)

Gjethen qe dikur qe syth….!

 

 

 

Shartim

 

Asht nje kumbull atje ne Ishte
qe e sjell pranveren pa zogj
pa e shperthy kurre nje sythe
shkon e hyn ne vjeshte.
.
Asht nje kumbull ketu ne mue
permidis kopshtit te kujtimeve.
Kopeshti asht i babes
une e nanes jam.
Kujtimet, baba,
kumbulla e nana jane te mijat.

M’ka mbet me e shartu kumbullen
e te Ishtes
me te Itashme.

 

 

 

 

Drinat…

 

Vetem mos me e ndyj Drinin e Bardhe
i shtrin nje ure permbi.
Vetem per me e zbardh Drinin e Zi
shkoj Drini i Bardhe i hyni n’gji.
Det u bane diku-dikur
te dy.

 

 

Gur’ asht fjale e madhe

 

Ende shoh nje femij gjunjegrisur

tuj mbledh gur

n’zallt’ te t’gjithe lumenjeve.

Çuditem si nuk jam ba murator!

Ende e shoh nje vajze tuj shtegtu

me dy gur ne shpine.

Çuditem si nuk i kam lidh’ vete

te gjitha urat mbi te cilat kam kalu!

Shoh nje grua gur tuj ngjyros

shkruan mbi to dashnite e perjetshme

Nuk çuditem, nese n’gur shnderrohem !

 

 

 

Une jam “Europa”

 

 

Sonte ma ka dhane truni
me ia pre gershetin Shotes,
ma ka dhane truni me i dhuru nje lule
ne vend te pushkes,
me i ble nje minifund te markes “bebe”
ne vend te qeleshes, kapele te markes “channel”
nje pale kepuce e nje pale syze “guci”
nje valixhe te markes “louis vuitton”
do t’ia mbush plot me te brendshme te “victoria secret”!
Ma ka dhane truni ta nis drejt Europes
Shoten!
Keshtu e me kete rast, i mbush mendjen asaj e te bijve
se jeni civilizu, se keni mesu permendesh
emra teshash pa kuptim,
boll te dukeni ato qe nuk jeni
t’ iu thone te tjeret, europaxhinj!

 

 

 

 

I them Mares:
…..
S’mund te kesh dashni per fjalen
nese nuk i don shkronjat!

S’mund t’kesh dashni per diellin
nese nuk i don xixellonjat!

S’mund te kesh dashni per qiellin
nese nuk i hap dritaret e “vogla” (syte)

S’mund te kesh dashni per shiun
nese u trembesh bubullimave.

S’mund te behesh kurre njeri i madh
nese harron se sa i vogel asht njeriu!

 

 

At’Here, At’Je, At’Dhe

 

At’here, At’je, At’dheu-euuu

ish’te Ulza buze udhes

udha buze lumit.

At’here, At’je, At’dheu-euuu

ish’te oborri qe duhej

fshi stinesh,

ish’te dera qe duhej

me u mbajt hapun,

ish’te votra qe duhej

me u mbajt nxehte ,

ish’te shtrati ku duhej

shtri’hej andrra e lodhun,

ish’te shtepia qe duhej

mbush plot nesh-!

Ish’te Vorri te cilit i duhej

Vu  guri te kryet…. !

 

Nuk m’u duk vetja boll’

u shnderrova ne peshk

me hengren!

U shnderrova ne peme

me prene!

U shnderrova ne shtepi

me shemben!

U shnderrova ne oborr

me rrethuan!!!

U shnderrova ne vorr

me gurin e krye’vorrit tim

m’gjujten….!

U shnderrova ne mjegull

me piu ikja neper qiell, gjalle!

Ketu, keshtu, kurtash

jam dega e Ulzes buze udhes

jam udhe buze zallit te lumit

jam oborr , dere, voter, shtrat, shtepi

jam vorr e gur i bame nji.

As qe e di ç’ka asht At’dheu.

Di qe jam krejt At’dheu qe lashe

qe e lashe, e u bana Ai!

Aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij.

 

(shen: ish’te =ishte tek)

 

 

 

 

Ngjashmeri

 

I ngjaj krejt Nanes time
po kaq i ngjaj edhe s’ime bije.
I ngjaj shume dites me diell
ma shume i ngjaj asaj me shi.
Dhimbe e dashni ngjahem
ne gjithe kete ngjashmeri.

Kadale e ngapak kam fillu
te te ngjaj edhe Ty!

 

 

 

 

Partite

 

Tri parti per njeri.
Ma shume parti se votues.
Nuk ka ma popull,
popullin e hengren partite,
te cilat do te votojne vetvetet,
hane vetvetet siç hengren popullin.
Mandej do do te kemi kutia votimesh
ne vend te arkivoleve.
Ke te varrosin?
Kush t’i varrose ke’het.
….
Dreqi i kuq i mbars keto parti
qe pjellin nga tre parti trinjake ne dite?!

 

 

Ndryshimi

 

Ndodh mengjes ne mesnate.
Mengjesi ne At’dhe, nate ne mergim.
Celin lulelulet ne Prill
Prill n’At’dhe, bore ne mergim.

Ne mos me ka dergu At’dheu
me porosi me shpernda drite
e dashni deri ne mergim
u kthefsha ma mire!

 

Arrati nuk don me thane

sall se iken prej vendit tand

per ne vend  te huaj.

(thashe kur ika ).

Arrati nuk don me thane

sall se iken prej vendit te huaj

per ne vendin tand.

(thashe kur u ktheva).

Arrati nuk don me thane

sall  se vishesh e mbathesh e vdes e shkon.

(thashe kur percolla ato,

qe u ndan  prej meje  heren e fundit).

Arrati nuk don  me thane ,

dalje prej barkut e shpirtit te nanes

(do te kem thane kur linda,

do t’a  kam thane ne gjuhen qe nuk e kujtonin ma

deshmitaret e lindjes time).

….

 

 

Me  gjase   e  gjeta çka don me thane arrati!

Arrati don me thane ikje per ne vetvete,

thelle, shume thelle ne vetvete.

Aty ku ke e gjen gjithe ç’ke.

Aty ku ke e gjen gjithe ç’te mori humbja.

Aty ku ke e gjen gjithe ç’mund te te sjelle e ardhmija.

E bash aty fshihet e fle zgjuar poezia

Qe, edhe nese nuk e thua kurre,

edhe nese nuk gjindet asnjehere poezia me fjalen.

Poezia asht njesoj aty…

fshehun, fjetun, zgjuet, tuj t’prit t’arratisesh!!!!

 

 

Diku…

 

Ne njanen ane te udhes
nje llampe e fikun
e djegun ndoshta.
Ne anen tjeter te udhes
nje peme e lene gjethesh
edhe zogjsh ndoshta.
Permidis tyre udha
tuj me perciell mua
per tek ti
ndoshta prej teje!!

diku lart ne qiell
nje diell i voket
ma ban me dore!

 

 

 

Njesoj…

 

Rruga shkon perdite ne shpine time pa mua.

Pema ne oborr duron vjeshte e dimer,

pa dasht  t’ia dije  se une e pres pranveren

bash per sythet e saj…!

Rrumbullaket Toke e  Qiell….

njani i bien rrotull tjetrit

te bahet mengjes e t’i hap syte

une e verberta.

Eci jo  se kam   me mberrit dikund

po se du me provu kualitetin e kepuceve

qe tallen me hapin tim!

Ne shtepine time une e macia e dime

e ndjejme, e durojme dhe e hame eren e peshkut!

Peshkun vete e mban uji per vete…

 

 

Ikje…

 

Une i fal te gjithe ata qe ikin prej meje.
Madje do ti doja fort
sikur te mos ktheheshin prap
Kush kthen, kthen me nje ikje te re
fshehur ne xhepin e vjeter
te kthimeve!

 

 

 

Shenim:

 

te gjithe poetet shqiptare ne amerike
lajne ene me pagese
per te botuar librin e tyre te rrenave
se punojne akademike.

 

One thought on “Poezi nga Elinda Marku

  1. Elindë si gjithmon na jep poezi të mrekullueshme. urime
    mbetsh përherë kështu e bukur!

    poezia e kumbullës në Ishte dhe Ngjashmëri kanë hyrë që tani në listën e poezive më të dashura për mua. armela

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *