KAM PRITUR…

Kam pritur

Dhe pres

Pas një dite të lodhshme duke ecur

Të hidhem mes një peisazhi kudo

Të ndjej shpërthim ndjenjash

Shoqëruar me fishekzjarre

Që pluhurosin qiellin

Deri në mëngjes

Per keto e me shume

Kam pritur

E pres!

PARK-SHESH ULPIANE 

Mbrëmë

Isha në një emision radiofonik 

Me shokët e mi

Ndertuam nje mozaik

Tash 

Jam me ty 

Vëlla 

Në këtë kafene

Me emër kulturor portali 

Për të parën here

Ketu

E tash

Vranët

Hirtësi

Erë e ca pika shi

Pragverë

Pranë xhamave 

Të një verande 

Të mbuluar 

Pëllumba 

E trumcakë 

Bien e largohen 

Mbi çatinë e saj 

Era tund e shkund 

Ca çaçafë 

Në një ballkon 

Te epërm ndërtese 

Te soliterët 

Te fontana 

Në Ulpianë 

E rrethi i këtij park-sheshi 

Seç të duket ndonjëherë 

Qendër bote

Te cilen tash

E sterpikin ca pika shi 

GURGULLIMË GËRMIE

Ditë me diell
Dhe me fresk vjeshte
Një zog fluturon lart
Nga njëri vargmal që ka shrirë hijet
Në tjetrin që rrezitet
Drejtvizorisht si nëpër një litar ku varen rrobat
Ca gjethe janë zverdhur
Si fytyrat tona të zhgënjyera dekadash
Ca bien
Si sisteme eksperimentale shkel e shko
Pasi janë mërzitur
Janë mpirë tash sa kohë për degësh
Njerëzit ecin
Ulen
Rrijnë shtrirë
Melodi e bukur
Gurgullimë e krojeve

NË VALBONË PËR HERË TË PARË

Rrugës nga dritarja e autobusit që na bart 

Tufa pëllumbash 

E dallëndyshesh nëpër qiell 

E grupe turtujsh 

E gjelbërta e tokës 

Dhe kaltërsia e qiellit 

Shikojnë me zili njëra-tjetrën

Me mall

Kur zbresim 

Një shtegu të gjerë gurishtjeje 

Ecim 

Për të arritur te kjo ujëvarë

Në Valbonë 

Për herë të parë 

Kah kthehemi 

Njëra pjesë e bjeshkëve 

Mbulohet me pluhurimë mjegulle 

Dhe na përcjell ky shi bjeshkësh 

Që lag dhe frytet e zeza të pishave 

Plot rrëshirë 

PËRJETIM

Në mesditë 

Në stacion treni 

Erdhi më puthi një xixëllonjë

Mendova se dritë mund të dhuroj edhe unë 

Posa të bëhet natë!

Prita….