Nxenesit

 Nje zile dhe nje ore

Qe ritmin ndjekin bashke

Shume sy qe te vezhgojne

Ne mundsh per me i dashte

E kur dicka te fshehin do dijne te ta tregojne

Ne mundsh per me i dasht gjithe boten ta dhurojne

Vetem

Vetem krejt vetem

Me veten time dhe mendimet e mia

Jashte syve te botes ku ngjis e gris copeza kujtimesh

Qe me cingrisin shpirtin me zhurmat e tyre

Vetem krejt vetem

Me veten time ku  asgje spipetin

Vetem atehere,sot dhe neser

Kam ftohte,vesh mantelin e zhgenjimit

S’me mbetet vecse te buzeqesh.

Dhembja

Me zemren e qepur nga dhembja

Kerkoj nder te vdekur te te gjej ne endrra

Syte sterruar zi nga terri e nata

Enderroj ne ty neteve te ngrata

Lotet me kohen me mbeten mua djerre

Presin mbi qerpik te permallen dhe kete here

Te kapur ne to fort pas cdo dite kane ngrire

Ftohtesi e nates dhe mendjen e ka mpire

Shpirtin ngurte e kripur,thyer perpelitur

Zbrazur brenda saj kujtimet paskan mbetur

Te embla te shenjta ti ruaj aty

Zemra e mavijosur te kuqen ktheu ne gri