MAILINDA ZENELI
Në kohën e Niçes, autoriteti absolut i Krishtërimit uniformëzoi vlerat, moralin, të drejtat dhe liritë, ndërkohë që i vuri lakun në fyt individit, i grabiti deri edhe liritë më ekzistenciale, ndërhyri edhe në gjenezën e tij, duke marrë nën kontroll deri edhe instinktin njerëzor. E gjithë filozofia e Niçes ishte rebelim radikal në kërkim të shëndetit dhe ekuilibrit shoqëror. Misioni niçean i “Lirisë Individuale”, në 1870-1880, kur Krishtërimi ishte pushtet absolut, ishte mision ne avangard.
Në themel, Krishtërimi ka mision mbrojtjen e pjesës më të pambrojtur të njerëzimit, në mënyrë metaforike është “NE”, ndërsa misioni i Niçes është “UNË”. Dy misione ekstreme, në dukje dy vektorë pa asnje pikë takimi.
Në një paralelizëm më shprehës, “UNI” është instinkt, ndërsa “NE” është arsye. Instinkti (UNI) është ADN, ndërsa arsyeja (NE) është traditë, urtësi, përvojë stërgjyshore e konservuar, është moral normativ, bashkëjetesë komunitare.
Sot, një shekull e gjysmë pas Niçes, kur globalisht kemi humbur frikshëm deri edhe liritë më themelore, do duhet të pranojmë se e gjithë qënia jonë njerëzore duhet te vendoset ne një ekuilibër te dyzuar mes “UNI”-t dhe “Ne”. Që do të thotë se do duhet të “pajtojmë” Krishtërimin dhe Niçen, “UNI”-n tim me UNI-n e gjithësecilit prej “NESH”.
Nuk ka finalizim dhe qëndrueshmëri të Lirisë Individuale (UNI-t), pa bashkangjitur betejat individuale në beteja dhe interesa mbarë shoqërore të të gjithë “NEVE”.
Ideologët e tiranisë globaliste e dinë mirë, ndaj i bien fort “daulleve” për “liritë e skajshme të individit”.
“Kultura të cilën sot po e jetojmë është ‘kultura e narcisizmit’ në të cilën marrëdhënia me tjetrin reduktohet në përmbushje personale dhe larg një marrëdhënie të shëndoshë njeri-njeri. Ana e errët e individualizmit të skajshëm është qendërzimi në vetvete, gjë që i bën jetët tona të varfra deri edhe pa kuptim, shumë më pak të lidhura me shoqërinë. Në një shoqëri ku secili mbyllet në vetvete (izolohet), ku individët janë jo aktiv politikisht, qeveria e atij vendi s’ka se si te jetë tjetër përveç se despotike”- “Etika e Autenticitetit”, Charles Taylor.
“Synimi i çdo qeverisje tiranike është instalimi i izolimit. Kjo është aryeja pse ne këmbëngulim t’i përkasim komunitetit, sepse lidhja njerëzore është njëra ndër veprimet më të guximshme dhe rezistuese kundër shtypjes”- Hannah Arendt
