Shkruan Beqir SINA

Ky sqarim vjen pas një “incidenti”, që ndodhi të Shtunën në Vatër…..

Ndoshta ia vlen te diskutohet rasti Sina, pasi eshte nje rast i perseritur, ku Vatra eshte kthyer ( edhe pse pothuajse inekzistente), ne nje organizem qe “denon”, pikerisht ata qe i sherbejne komunitetit) Kuvendi

BRONX NY : Pse? “Vatra”, nuk ma dha të drjetën të bëj jo vetëm nji sqarim – por as të drejtën e fjalës, para Vatranëve, një e drejt kjo që as në kohën e gjyqeve dhe perjashtimeve nga Partia e Punës, në kohën e Komunizimit, nuk kan qenë, pavaresisht se çfarë vendimi është marr më pas, me perjashtim apo burgosje, interrnim dhe ndonjë rast pushkatim.

Ky problem mendoj se nuk duhet të spekullohet, nuk duhet hiperbolizuar as bër ndonjë “big dill” , në asnjë mënyrë, as ngase në të ishte i përfshirë Editori i Diellit Dalip Greca, i cili në “pa-fuqi” për ta zgjidhur vet – dhe në përgjigje – do ta çonte situatën, për të mbuluar gabimet deri në shantazhmin e Vatranve, se ai “ishte i gatshëm t’i dorzonte çelsat.

Kjo lloj zgjidhje, është më se qesharake, në kohën e sotme, është shumë mediokre, të bësh një shantazh të till, sot mbas 26 vjet demokraci, dhe një zhvillimi të till, që ka marrë teknologjia kompjuterike, dhe puna e Editorit, Kryeredaktorit, Gazetarit apo çfarë duhet për një njeri të mbajë një gazetë, revistë apo televizion –

Mjafton të paguash dikë, aq sa e ka rrogën Dalipi tek Dielli, apo ndoshta sipas të ardhurave pak më shumë, dhe e sigurt se Editorin e Diellit, pa frikë, e them se 100 her më mirë dhe më me profesionalizëm e përkushtim do ta bëjë kushdo si gazetar apo editor, e njohes i teknologjisë kompjuterike ne komunitet.

Sepse, sot gazeta Dielli, ka 24 faqe a më shumë, të gjitha shkrimet janë të marra nga interneti (copyright) ose të dërguara tek Editori – pa asnjë lloj pagese – honorare, sepse aty paguhet vetem Dailip Greca, i cili merr kreditin , mburret në intervista se e “Ri-ngjalli” Diellin, zgjedh “bashkëpuntorët” , u bën “qoka” disave se po ua boton shkrimet, komentet e analizat, dhe ne fund paret i merr Dalipi,.

Ndërsa, me disa nga vatranët që nuk jan gazetar, ai ja u ka gjetur “miden” sepse ata duan vetëm të dalin në fotografi, dhe Dalipi, t’ua nxjerri në gazetë, keshtu Editori të mbetet si njeriu, që “përveçse si Dalip Greca” në gazetën Dielli, nuk mundet të gjendet njeri tjeter në komunitet, ta mbajë e bëj gazetën.

Por, ndoshta edhe shumë si unë, besojnë dhe jam i sigurt se po, :“Sesi, Dailip Greca, por edhe si unë vet (Beqir SINA gazetar), në se mendojë, ashtu si Dalipi Editori i Diellit, i madh, dhe vetem të shitem para lexuesve, para Vatranëve dhe komunitetit – deri sa një dit, me më hyn edhe vetja në qef ( se jam gazetar i madh, si unë nuk ka, legjend, e tjer e tjer, ku ta di unë), atëhere, duhet ta kuptoj(m)ë se nuk j(a)emi asgjë, dhe e kemi thyer kokën.

Jemi nga ata lloj gazetarësh në komunitet, që ngelën per ditë vetem duke ua dërguar shkrimet e publikimet komunitetit, nëpër e-maile dhe Facebook, vetem për t’u dukur edhe kur ata nuk na duan me na pa me sy, e leje më për të na lexuar – sepse vetem i mërzisim aq shumë, sa që edhe nuk na lexojnë më.

Ngaqë, kjo sa shkrova më lart, ka të bëj me atë, përse nuk ma dhanë fjalën qoft edhe një herë të flas para Vatranëve, natyrisht, që më duhet të sqaroi, se as edhe një herë nuk kam thën se Dalip Grecën, se kam pasur koleg dhe shok të mirë, bile kemi shkuar shumë mirë, kush na ka parë në aktivitete tona në komunitet.

Gjithmon kam thën se Dalip Greca, po e bën si duhet punën tek Dielli. Kam pohuar atë se Dielli, nga që dilte 4 apo 1 her në vit, dy apo tre vjet, Dalipi, arriti të nxisi vatranë, të “shkundin xhepat”, dhe t’a nxjerrin një her në muaj me shpenzimet e tyre, që mësova se kushtojnë 4000 dollar në muaj. Kam thën se Dalipi, po e mban derën e Vatres, hapur, nga mëngjesi deri në darkë, pret edhe përcjell të gjithë mysafirët e Vatrës, e të tjera, ( por, të mos harrojmë se e vogël apo e madhe, rroga që paguhet Dailipi si Editor i Diellit, është më madhja dhe e vetmja rrogë që Vatra mesa di unë, paguan)

Por, në këtë pik diskutimi që doli si shkak i problemit tim me Dalip Grecën, më duhet ta mbyll me këto fjalë se ; “Shantazhi, sot është e stilit apartçik, e kadrovik, dhe i përket asaj kohës së sistemit komunist, kur kuadrot e athershme, përfshirë ish gazetarin e Organit të Komitetit të Partisë së Rrethit të Lushnjes,”SHKËNDIA” – ish Kryeredaktorit dhe Editorit të saj, Dalip Greca, 30 vjet më parë, ai apo shokët e tij të gazetarisë të realizmit socialist ua bënin shefave të tyre.… “

Por, le të mos zgjatem – se e di se dikush do të thot, po na e “çau kokën” si shumë….me këtë Dalipin, sikur të kishte qen Ferid Zakaria, apo Wolf Blitzer, Anderson Cooper, a ndonjë gazetar tjetër i CNN …

Ky sqarim vjen pas një “incidenti”, që ndodhi të Shtunën në Vatër…..

Ngase, atë ditë udhëheqësit e lart të Vatrës, diskutojnë për mua, dhe pa mua!!!! dhe pikërisht në kohën sapo unë largohem nga mbledhja e tyre, dhe qendrojë disa minuta(30 minuta) jashtë – në sidewalk,

Mbasi unë isha duke folur në telefon me një mikun tim, i cili kishte kërkuar një takim në Vatër, unë, pa ditur asgjë se çfar ata po diskutonin, brenda tyre,( sqarim : sipas programit të ditës, që e gjeta në flet që ishte shperndar aty në Vatër, ku lajmeroheshin pjesmarresit në pikat e programit të mbledhjes, nuk ishte fare emri dhe problemi im për tu diskutuar)

Mua më çoi atë ditë në Shtëpin e Vatrës, në Bronx, koncidenca ime, që të isha atë ditë aty, se ashtu më tha Kryetari dhe Nën/Kryetari i Vatrës, tre ditë më parë, “të vishë në orën 1;30 apo 2;00 pm, kur ne përfundojm mbledhjen dhe takohemi me mysafirin, që ka kërkuar takim”.

Pra, është e vertet, që unë nuk isha i ftuar, por si gjithmon si shumë i afërt me Vatrën dhe vatranët, po dëgjoja nga larg, dhe po prisaj të mbaronte mbledhja dhe të takoheshim me kryetarin edhe ndonjë anëtar të kryesisë, ashtu si edhe kishm biseduar me ta 3 ditë më parë.

Mirëpo, unë duke qenë aty edhe present, mirë se kishin ardhur me vendim të formës së prerë, të cilin si thashë më parë, zyrtarisht e kishin marrë se” Beqir SINA, nuk do të pranohet në Vatër” , me hipokrizi dhe aspak burrëni, në fund të mbledhjes, kur unë hyra në Vatër, dhe Këshilli Drejtues i Vatrës, dikush po largohej, dikush po qendronte, pothuajse, që të gjithë përfshirë kryetarin dhe nën kryetarin me shumë dashamirësi dhe respekt, takohen e përshëndeten me mua – pa më thën se çfarë është diskutuar, ose çfarë është folur për mua dhe se çfarë vendimi ata kan marrë.

Me mua nga njera anë po këta njerëz më hiqen, sikur nuk ka ndodhur asgjë, dhe duke më lënë përshtypjen se ne jemi ashtu si kemi qen në marrëdhëniet me njeri tjetrin, deri sa u bën edhe disa fotografi nga unë, megjithse, po ata kishin folur për mua dhe nuk më pranonin në antarisnë e Vatrës, pa ma dhan fjalën, dhe pa kërkuar ndonjë sqarim ose apelimi – që unë kisha të drejt të bëja, se për mua ishte folur në Këshillin Drejtues i Vatrës, po atë ditë dhe atë orë, ata hidhen kundra meje jashtë.

Megjithse, ata tani fantazojnë si edhe e kan zakon, se na shau, Beqiri, tha keshtu apo ashtu – ose i tha kështu ky apo ai Beqirit, kur nuk isha prezent, le të vazhdojnë e ballafaqohemi, bile buldingu ka edhe kamera – dhe policia mundet ti jap per investigim.

Unë, se çfarë ishte folur dhe marr vendim e mora vesh në darkë, kur një mik me telefonoi dhe tregoi se pasi jan lexuar letrat (të cilat jan vetem mesazhet e miaj që i ishin dërguar në postën elektronike personale (adresa e e-maileve dalip.greca@gmail.com) me sharje banale e ofendime per Dalipin, derguar më 4 Janar 20017, dhe pas saj, bashkëatdhetarit tonë, shqiptaro amerikanit Dalip Greca, dhe që në përmbajtje nuk kan asnjë fjalë , denigruese, shpërfytëruese, apo dashakeqe, për Federatën PanShqiptare të Amerikës, Vatra, ose me thenjen Vatranet, ata thanë se ne tani, “ duhet të marrim një vendim: i cili ka qen i formës së prerë, dhe pa të drejtë, per mua, mbase “apelimi” ose të paktën fjalën, duhej të ishte për të dy personat, për të cilët ata diskutuan dhe folën në Këshilli Drejtues i Vatrës.

Pra, me këtë rast Këshilli Drejtues i Vatrës, kishte vetem një perjashtim dhe mbylljen e derës së Vatrës, dhe ai ishte i “msheftë” i kurdisur dhe i meskin, ndaj një ish të presekutuarit. Pikērisht, Beqir Sinës, atij që lindi dhe u rritë pa babë dhe pa “nënë’ në kampet e tmerrshme të interrnimit, sepse babai i tij, për afro 50 vjet ishte së bashku me disa nga këta Vatran,në ver e në shi, sa në Washington e Nju Jork, Boston e kudo, me flamurin pa Yll, për lirinë e të drejtat e shqiptarëve në ish Jugosllavi, rrëzimin e komunizimit në Shqipëri, e që sot, po ia bëjnë “gjyqin” të birit të tij – megjithëse, nuk e anëtarësuan, por që e ka ndier, dhe e ndjen veten Vatran me një kontribut, 27 vjeçar në Federatën PanShqiptare të Amerikës VATRA.

Unë kam lindur dhe jam rritur deri në moshēn 32 vjeç në të njëjtin rreth -Lushnje, me Dalip Grecën, ai në qytet dhe Kryeradktor i gazetës Shkëndija, unë në barangat e interrimit Saver me bashkëvujatsit e mi të dashur, pikërisht :

“Aty ku njëriu i socializmit, mundohej të na i nxirrte syt, ne që ishim të interrnuarit dhe të presekutuarit, dhe, që ishim ai, tjetri, që po i ruante syt, të paktën qē të mbeteshim me një sy, dhe të mos mbeteshim qorr fare”, deri sa të na hapeshin të dy syt, më 1991, me rënjen e komunizimit,

Kurse, të shtunën, më 25 Janar 2017, githmon simbas, atyre që me zor paskan pritur të hidhen si lukenia kundra meje, : “Unë paskam qen një njeri i “rrezikshëm” problem për Vatrën, “mistrec’ si më quajti një miku im, mbasi unë e paskam “sharë”, Dalip Grecën, pavarësisht, se në emër të Vatrës apo personale, kjo as që u duhet atyre tu hynte në punë, ose të ndaleshin pak, por sepse ata thanë atë ditë: “Jemi ne ata që e bëjm atë që Beqir Sina, nuk duhet të shkel më në Vatër”.

Dhe, për ta zyrtarizuar e bërë fakt , gjoja sipas rregullores, dhe treguar “demokraci”, gjithmon sipas mendjes së tyre, dolën me vendimin, që kreysia duhet ta merrte.

I cili, për hir të vërtetës ishte marrë një javë më parë, kur të Ejten, më 23 Janar 2017, Kryetari i Vatrës Dr. Gjon Buçaj dhe n/Kryetari i Vatrës, zoti Agim Rexhaj, padrejtësisht, më kishin thirrur në shtëpinë e Vatrës, vetem mua – e jo të dy –

Megjithse, unë u thashë dhe u kisha thënë, se nuk kisha asgjë me ata të dy, as me Vatrën, por me Dalip Grecën, personalisht. Dhe, kerkova si burrat fisnik, si miq apo si institucion se duhet te jemi të dy në ballafaqim, ashtu zgjidhet problemi, që mos kishte arritur deri këtu, ku arriti. Dhe, në asnjë mënyrë ata të dy, apo edhe miqt e mi në Vatër, të mos mbanin krahun tim, pavarësisht se jemi miq, shok apo çfardo, por secili prej nesh pra Dalipi dhe Beqiri, ashtu si mendonin le të flasin vet, jo me “avokat” ose “gjykatësit”.

Kryetari dhe nën/kryetari me justifkimin se ishin miqt e mi, thanë se e kishin bër këtë takim , sepse Dalip Greca “ u kishte thën atyre, nuk kam gjê me Beqirin, prandaj edhe nuk kishte ardhur dhe ua kishte lën këtyre tê dyve në dorë, dhe, ata si një fjalë si 100 fjalë, të “palëkundur’ ne qendrimin e tyre, më kërkuan,drejtpersedrejti që unë ; “Beqir SINA, ti shtrija dorën Dalip Grecës, duke i kërkuar falje, sepse, unë isha fajtor sipas tyre”.

Ne takimin e Buçaj dhe Rexhaj, ata vet kishin sjell në tavolinë formularin e regjistrimit, me shpresë, si ka shkruar edhe vet Dr. gjon Buçaj, se ata do t’a mbyllnin problemin duke ndjek, sipas tyre rrugën e pajtimit, mbas spjegimit sipas tyre, “se Editori nuk kishte faj”.

Pra, unë mora formularin dhe, në sy të tyre sa po e mbusha, dhe e firmosa, ne fund, të dy menjëher me thanë, se se aty është nji fjali që thotë se “Dua të behëm anetar i Vatrës, do të respektoj Kanunoren e saj.”, Ata kishin shtuar dhe se “edhe po të kishe qenë antar, do t’ishte perjashtue nese zihesh me Vatran”, “po e dij”, u thash, dhe nuk kam ndermend me u zen me kerkend ne kete bote..

Do të thotë, se deri këtu, gjithëçka është shumë normale, mbasi çdo gjë atë ditë ishte mbyllur, pa kerkuar unë falje, sepse, unë u thash nuk kam arsye, dhe nuk kam ardhur për këtë, që “Dalipi, të më kërkoi falje mua, gjë që nuk e dua, as që unë të kërkojë fjale’ se nuk jemi në Gjyqë këtu dhe nuk po takohemi të gjykojm njeri tjetrin apo ta paragjykojmë, “aq më keq që unë jam dhe Dalipi Greca jo !

Ata ngriten supet, dhe nuk dinin çfar të thonin, se u kapën ngusht….dhe nuk i kishin e llogaritur qendrimin tim, por kishin menduar ose edhe i kishin premtuar Dalipit, se ” me Beqirin e mbyllim ne këtë, problem…”

Dhe, kêshtu atë natë u ndam shumë miqësor, “ata, në qendrimet e tyre, unë të mijat,” pa kurr farë problemi , ndërsa, unë u largova dhe e lamë të takoheshim të Shtunën me mysafrin, që kishte kërkuar nji takim-vizite në Vatër.

Që të dy as që than se “Po, apo Jo”, më kan refuzuar kërkesen për antarsim, dhe as që më telefonuan, per të më thënë se kerkesa ime do të diskutohej apo jo, dhe se kur dotë diskutohej, do të më tregonin, pra gjithçka që është më se noramale.

Mirëpo, për atë që ndodhi të Shtunën 25 Janar 2017, ende, unë nuk po arrijë që ta kuptoj – pse nuk më është thën asgjë, pas të Ejtes, ose tek e fundit të Shtunën, kur ata kishin folur, prap për mua dhe pa mua përsëri.????, dhe kishin marrë atë vendim që duhej të ma komunikonin mua, apo jo..

Apo, duhej edhe një “show off”, një diskutim dhe debat i mediokerve, pa pik profesionalizmi dhe etike, rregulloreje, e ku ta di unë, që Këshilli Drejtues i Vatrës, ishte për të u mbledhur edhe megjithse mbledhia mbaroi, të çohej dikush e të kërkonte me insistim me shumicë votash, që Kryetari të lexonte, Kanunoren, Nenin 9-të të saj( Kanunoren, ia kishte dhën Dalipi, se ajo faqe, ku ishte Neni 9-të, ishte palosur), për të treguar se Beqir Sina, nuk i pranohet te jet anëtar i Vatrës, dhe se Beqiri, prej atij vendimi nuk mund të shkel në dyert e saj……

Dhe, kështu, parregullësit, shejtanlliqet , dhe gjërat e mbrapshta , që dikush qendron pas tyre, sepse, mirë çfarë u bë dhe se u “shanë apo nuk u shanë” – “e lagu apo se lagu”, “Beqiri apo Dalipi”, një pyetje për ju Këshilli Drejtues i Vatrës, ka :

Kur unë erdha në fund të mbledhjes, e cila sapo kishte përfunduar gjithëçka, pra u vendos ajo që u vendos nga të gjithë, pse nuk mu tha se : “Beqir Sina, na vjen shumë keq – por për shkak të rregullores – kërkesa juaj ishte refuzuar”, dhe ne jemi apo nuk jemi miq dhe shok gjithmonë, kështu u vendos.

Por, pothuajse i gjithë Këshilli Drejtues i Vatrës, ata që kishin diskutuar dhe morën vendimin, si kur hyra dhe kur dola atë pasdite nga Vatra, me shumë përzemërsi dhe kortesi, u takuan me mua, siç ishim takuar gjithmonë, “Si je zoti Sina dhe në fund mirëupafshim zoti Sina”, përfshirë, Kryetarin dhe N/Kryetarin dhe zonjën Sekretare Naze Veliu, por edhe ish diplomatin e perjashtuar – tani 3 vjet vatran i flakët, Dritan Mishton.

Por, prej se kur “ndodhi ajo që ndodhi atë ditë’”, që po të mos kishte pasur qëllime të këqia, dhe dikush nga prapa ti orkestronte ato, kam lexuar shumë këto ditë nga historiku i Vatrës, dhe, kam gjetur deri shumë debate të ashpëra dhe të rrezikëshme , vulgare e politike, mes figurave të shquara të Vatrës, anëtarëve të saj, qysh nga koha e Nolit, e deri tek pasardhësi i tyre Agim Karagjozi, paraqitur edhe në faqet e gazetës Dielli, por as edhe njher , nuk gjeta të jet një rast si ky, i imi, që të bëjë një paralelizmim.

As nga ato debatet dhe letrat tek Dielli të Profesor Arshi Pipës, i cili deri sa vdiq vdiq -si Vatran….dhe as nga ato kur Noli akuzohej si Komunist….”Prifti Bolshevik me mantel të kuq”

Pra, ky rasti im me Dalipin, është një rast i pa precdent në historinë 107 vjeçare, e Vatrës, një rast që do të hyjë prej së shtunës 25 Shkurt 2017, në librin e historisë së Vatrës, dhe për mendimin tim, ia vlen shumë, për ta bër publik, dhe mësuar shumë nga Vatra e sotme.

Sepse, më në fund mbas 107 vjetëve Vatra, e gjeti dhe e zbuloi “ armikun” e saj, “dashakeqin”, e “mistrecin” e Vatrës……ky ishte vendimi dhe vetem kjo ishte zgjidhja….e atyre, që folën vet dhe vendosen vet.

Dhe, se Beqir Sina, një vatran me kontribut në Vatër me dy breza – Një shqiptaro amerikan, që ka 27 vjet, që luftojë me Vatrën, së bashku me Vatranët, ( një pjesë e tyre, jan nga ata që kan qenë bashkë, me mua, edhe në kohët më të vështira, por ja se të shtunën, atij i ata ia lexuan “bazybenë”. Megjithse, Beqir Sina, po me ata Vatran, e kishte veten në rrezik, disa her, në Amerikë , me të dërguarit, komunistët, sigurimasit, dhe ish oficerat e sigurimit dhe të Ushtrisë Popullore, aqsa, që atë rrezik Beqir Sina, “nuk e kishte pasur, as edhe në kohën e Diktaturës”.

Por, Beqiri, sot me sinqeritetin më të madh, dhe ndërgjegjen e tij fisnike, që ka, ua bën me dije të gjithëve, atyreve, që i ka dashamirë, miq dhe shok, qofshin ata në Vatër, apo jo, dhe atyre që nuk më duan me më pa me sy, ( se të gjithë kemi miq dhe shok, miq e shok për kokë, por edhe nga ata që nuk na duan, ose hiqen sikur të duan për shok e mik, por nënën ta q…..), nuk po e bën këtë sqarim, në asnjë mënyrë, që të më japin mua të drejt apo jo, dhe të bëjnë fajtor Dalipin, JO! JO!JO! As qe te vije në Vatër, megjithse më vjen keq.

Por, vetëm për atë, që nuk ma lejuan ta them edhe unë një fjalë, se çfarë kishte ndodhur dhe pse kishte ndodhur, le të më refuzonin, punë e tyre, le të më nxirrin nga Vatra, edhe me “shqelma” ose “zhag” si i themi ne Shqiptaret, pune e tyre, por me vjen keq dhe kurr nuk do t’ja falë vetes, se “Pse u gjenda unë para një furie emocionale urrejtje, sharjesh dhe ofendimesh rruge, para dyerve të Vatrës”, para syve të miqve të miqve, atyre që më duan dhe më respektojnë me sinqeritet dhe jo me hiprokrizi.

E bëj këtë sqarim :”Përse? sepse as njëri nuk mori guximin dhe inisiativën të pyeste vetem nji her , se :’ “Pse kishte ardhur puna deri tek kjo “zënie” me Dalipin? Dhe, a është e vërtet, se unë kam pasur, dhe kam “problemet e mija personale” me një person të tretë ?, që, Dalip Greca, po i dilte në mbrojtje, pra në krah, së bashku me një farë Dritan Mishto? deri, sa arriti që po prapa krahve te mi, të më ngrinte të gjithë Vatranët, kundra meje, dhe të më tregojë Kanunoren.

Mirëpo, tani të vij tek fundi e këtij debati personal dhe që Dalip Greca, duke shfrytëzuar postin e tij – e bëri problem të Vatrës, sepse këtë debat me Dalip Grecën, unë e kam pas qysh kur ai ishte rrogëtari i Ekrem Bardhës…..

Dalip Greca, kur ishte tek Illyria e Ekrem Bardhës, si kryeredaktor i seksionit shqip, ( para 15 a 16 vjetve më parë) se të bëhej Editor i Diellit,( ke Dielli ai ka 7 vjet), dhe, duke ndjekur me besnikëri politikën editoriale të Ekrem Bardhës, i cili është i deklaruar si një anti Vatran i perbetuar, e polemik me Vatren, dhe njeri shumë i afërt me PS-në, në Tiranë, (sidomos me Fatos Nanon Kryeminister dhe Rexhep Mejdanin President), ka pasur një debat të ashpër me mua për Vatrën, dhe emrat e disa nacionalsitëve, patriotëve dhe demokratëve shqiptar, në Amerikë, me faqe të tëra, dhe disa numëra.

Deri sa Ekrem Bardha, erdhi në Nju Jork, dhe takoi babain tim Rasim Sina, me të cilin kishin qen edhe ushtar tek Rrapi i Treshit në Tiranë, dhe ju lut tim eti ta mbyllnim atë debat mediatik, duke bër nji takim qe unë të mos merresha më me atë.

Ky pra është sqarimi im – që me detyruan ta bëj Vatranët, pra atë që nuk ma lejuan ta them në Vater, të gjith të dini se çfarë ka ndodhur – brenda mureve dhe jashtë Shtëpisë së Vatrës, dhe se Vatra nuk është pronë e Dalip Grecës, Beqir Sinës, apo edhe atij që po “pergatitet” të vij në krye të saj, se siç dihet ka zgjedhje në fund të Prillit, në Vatër.

Mbasi një pjesë e di dhe një pjesë jo!

Kryesia, e Vatrës, ( Dr. Gjon Buçaj, nën kryetari Agim Rexhaj, Sekretaria Naze Veliu, Mithat Gashi, Dritan Mishto, Zef Perndoci, Ramiz Muja), jo vetëm që ngritën dorën dhe zërin që më refuzuan nga Vatra ( dhe, sinqerisht, që u jam shumë mirënjohës për vendimin, dhe e respektojë vendimin e të gjithëve atyre, që u drejtuan ndaj meje në munges, por jan sjell me pa të drejt shumë – shumë keq ndaj meje. Medojë unë se nuk e meritoja këtë…….!!!! Rroftë Vatra! Loving Vatra!