Eshtë afërsisht gjysë – Qershori.
Disa gjysë-organizime, gjysë-përkujtime,
gjysë-takime, gjysë-mirëkuptime,
më tërhoqen gjysën e vëmendjes.
Megjithëse me gjysë-forcen që kam,
më duhet të vazhdoj gjysë-punën,
për të përballuar gjysën e kërkesave.
Në këtë gjysë-pushim
me nxiten gjysë- mendimet, për këtë gjysë-shkrim.
Shikova një gjysë-kronike nga një TV gjysë i pavarun,
për gjysë-mitingun e organizuar,
për gjysë-nderimin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit,
në jubileun e trembëdhjetë dekadave e gjysë..!
U priten me gjysë-duartrokitje,
gjysë-fjalimet e burrave që
përfaqsonin nji gjysë e pak.
U dhanë gjysë-vlerësime për Kuvendin Historik
dhe u fol ma shumë për gjysë-sukseset,
për gjysë-vullnetin dhe gjysë-besën e shpresen,
për bashkimin e kombit nëpërmjet gjysë- integrimit.
Nuk moren pjesë ata që përfaqsojnë ma pak se gjysën.
Ata duket se ishin të ngarkuar me gjysë-probleme te tjera,
për të formuluar ndonjë gjysë-deklarate, për gjysë-qendrimin e tyne,
si gjysë-lepuj!
Nuk moren pjesë as ata që përfaqsojnë gjysë-unitetin,
gjysë-presidentet me gjysë-thasët e tyne, me gjysë-dekorata,
me gjysë-motivacionesh.
Në gjysën e dytë të po asaj dite,
në Tiranë u ba nji gjysë-mbledhje,
me gjysë-deshiren për gjysë-konsensus,
por ata që ishin ma shumë se gjysa
banë nji gjysë- propozimi, per gjysë-kandidatin me gjys-lykë,
i cili zgjati një gjysë nate, bani nji gjysë-deklarate,
për gjysë-tërheqjen e tij.
U detyruan për të mos djegur gjysë-raundet e tjera,
pak ma shumë se gjysa propozoj gjysë- presidentin,
nje gjysë- politikan e gjysë- ushtarak
me gjysë- shëndeti.
Fitorja e tij u prit me gjysë- duartrokitje!
Mediat gjysë të pavaruna, u mbushen me gjysë-lajme.
Gjysë gazetarë e gjysë-opinionistë si gjithnjë
vazhduan gjysë-analizat me gjysë- seriozitetin
dhe gjysë- banalitetin e tyne.
U fol për gjysë-suksesin në gjysë-reformat,
me gjysë-siguri se në gjysën e muajit Tetor
do të plotësohen gjysë-detyrat e shpisë,
dhe për gjysë-fitore të tjera të gjysës
së dytë të këtij viti.
Në gjysën e muajit Maj pati edhe nje gjysë-feste
te gjysë- njeriut, i cili nuk ka nevojë për gjysë-gratë,
mbasi ka të drejten si gjysë-mashkull,
të kënaqet me gjysen e mbrapme të turpit.
Të gjitha gjysë- zhvillimet ndiqen me gjysë- interes
nga gjysë-miqtë tanë ndërkombëtar,
me gjysë-qendrime, tue nda fajin gjysë për gjysë,
e tue lanë hapun gjitmonë gjysë-paqen e gjysë-sherrin.
Po vazhdojnë gjysë-përgaditjet për gjysë- pavarsinë.
Po ngrihen gjysë- monumente me gjysë-kuptimi
nga gjysë-abstraksionet e gjysë- arkitekteve.
Po ftohen gjysë përsonalitete për gjysë-respekti e gjysë-interesi.
Edhe pushtuesit quhen gjysë-pushtues e gjysë-vllazen
gjysë-turqë e gjysë-shqiptarë,
sepse keshtu u prezantuam shpesh edhe ma parë,
si gjysë-rusë, gjysë-kinezë
me gjysë-lidhjet për gjysë-ideale si gjysë-servile.
Po përgaditet gjysë-sofra për gjysë festen,
ku me gjysë-goten do të çohet gjysë-dollia,
për gjysë-pavarsinë, për flamurin gjysa kuq e gjysa zi,
të cilin nuk kanë asnjë gjysë të drejte t’a mbajnë gjysa e shqiptarëve.
I veçantë do të jetë gjysë-fjalimi, i cili me siguri do të ketë gjysë-mburrje,
gjysë-akuza e gjysë-vlerësime.
Se patëm një hero i cili prej disa gjysë-historianësh,
gjysë-analistësh gjysë-shqiptarë,
vlerësohet si gjysë-hero e gjysë- tradhëtar,
gjysë-real e gjysë-mit.
Se mbetëm të pushtuar një gjysë-mijëvjeçari,
ku pushtuesit paskan kenë gjysë-të mirë e gjysë të këqinj
mbasi na lanë gjysë-gjallë.
Se patem nji gjysë-mbretërie,
se u ba nji gjysë-revolucioni gjysë -demokratik,
u ngrit një gjysë qeverie, e cila zgjati nji gjysëm viti.
Se u ndamë gjysë për gjysë
në gjysën e dytë të luftës së dytë botërore,
ku më shumë se ndaj armikut të përbashkët,
njëra gjysë ishte kundër gjysmës tjetër,
pa e kursyer “gjysmën e lekut”
Se jetuam një gjysëm shekulli, në gjysë-jetën me gjysë-shpresen,
për të parë gjysë-driten në gjysë-rrugen e projektuar
nga gjysë- projektuesit pa sy.
Se me barkun gjysë-bosh, me gjysë-zanin e lodhun,
me gjysë-forcen vazhduam gjysë-brohoritjet për jetën
si gjysë-njerëz.
Se bëmë nji gjysë-përmbysje të sistemit,
fituam gjysë- demokracinë,
ngritem gjysë-institucione, të cilat mbajnë gjysë-qendrime,
japin gjysë drejtësie, duke marrë gjysë-vendime
te influencuara nga pesha e plotë e lekut.
Se kemi një gjysë diplomacie në rruget gjysë-të qarta,
gjysë-oreintale e gjysë oksidentale.
Se po flasim një gjuhë gjysmake të përzier me gjysë-huat
e importuara nga gjysa e botes.
Se, për të gjitha gjysë-fitoret, këndojmë gjysë-kangë,
me gjysë muziken e kopjuar.
Këtu mbarojnë gjysë-mendimet e mia,
të gjysë dites së sotme, gjysa shi e gjysa diell,
me shpresen se koha po na mëson, të bëhemi nxënës të saj
për të hequr dorë nga gjysmakëria,
e gjysmës së pafaj!
Korrik, 2012 ( e ripunuar )
Gjovalin, kjo poezi, dhe sikur vetem kete poezi te kesh shkruar gjate gjithe jetes tande, kjo poezi pra te garanton perjetesine emrit e te talentit tand. Urime !!!