Poezi nga Elinda Marku

Elinda Marku
(Qershor 2012)

Të shkruash…

Te shkruash poezi
don me thane
te mund ta lexosh qiellin
edhe i mbyllur n’qeli!

Kot e denoni poetin,
ai nuk i shkruan vargjet,
meqe asht gjalle,
por meqe vuan
sidomos ai lind
sa here e vrasin.

Vetem poeti i ka te tria;
edhe vendlindjen
edhe poezine
dhe dhimbjen per te dyja.

Poet nuk asht ai njeriu qe shkruan vjersha,
poeti asht ai njeriu qe i shikon ndjenja
Poeti asht ai njeriu qe lexon shenja’
Mos i ngaterrojme vjershashkrusit me poetet
Sidomos vetlevduesit me modestet!!

Te vdesesh per kureshjte
Qe te pranojme vdekjen tone trimnisht,
nuk duhet ndonje trimni e rralle.
Na duhet besimi ne Zotin qe na fali
dhe kureshtja te provojme
si jetohet ne vdekje?!

 
Te ikurit nuk ikin pa vendlindjen

 

Shqiptaret ku ta dish
sa qindra vjet ikin botes
mbeshtjellur me fije te shpirtit
nje cope vendlindje
te dhimbshme.
… Nje fije shprese te vaket
hedhin syve.
….
sado larg, atje ne ikje
gjuhen si gjakun
ua trashegojne t’bijve!

 

 

 

Emrat nuk jane njerez

 

 

Do t’i lidh vargjet
qe thur perdite
e do t’i baj litar,
ne te cilin do te vare veten
urrejtja…
… …
Te gjithe atyne poeteve,
qe per hater te vetes
u dedikojne poezi bomba
shkrojtesve me emer,

ne te gjalle
do t’ua shqyej fleten e librit
ku servilizmin fshehur nen stil

kane shfaqe.
….
Ua them hapur atyre qe perpiqen
me e rrit emrin tuj (zvoglu shpirtin)
-sado emra te medhenj te beheni
keni per t’u mbajt mend

vetem si njerez te vegjel…

 

 

Nji gjarper i vjeter

 

Njai gjarper i vjeter
ne vend qe me nderru jete
nderron lekure
me shpresen se
me ba me i dale mjekrra
ka me u duk burre.

Njai gjarper i vjeter
ia merr mendja se ka me mujt
me e lidh boten me gjuhe
nuk i mjafton helmi i fjales

thatsina e shpirtit.
Gjarpri gjunje e gjume s’ka
gjarper Fiku, gjarper fikur
bishtin e vet ka me thumbu nje dite
krejt padashje, krejt i bindur.

 

 

 

Nje kushrini te larget
….
Sa ishim te dy me te njejten “parti”
ti m’i beje lajka seciles poezi
Tash t’asht prish mendja mbas partise se frutave
je ba trim e me shan vazhdimisht skutave.

 

 

Brejtesit e padukshem te maleve

 

Vendet e medhaja i brejne njerezit e vegjel

titujrremet, injorantet e diplomuem

Tradhetaret qe fshihen tek patriotizmi

qenie mjerane qe kerkojne shpetim tek libri

qe ia shkruajne vedit,

duke korit vendin

Vendin qe bajne se e dashkan mbi gjithecka

mbasi e lane e iken

mbasi jane ngope e jane vjele

mbasi jane ble , mbasi jane shite

Rrahin perdhunshem gjoksin e profesorit

gjoksin e oratorit

ne çdo miting tuj bertite!

One thought on “Poezi nga Elinda Marku

  1. Vetem poeti i ka te tria;
    edhe vendlindjen
    edhe poezine
    dhe dhimbjen per te dyja.

    …Elinda Marku,tani emër i një poetje të dëshmuar më së miri ka dëshmuar dhembjet dhe cilësitë e poetit,vendlindjen,poezinë dhe dhimbjen për të dyja……

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *