Poezi nga Lulezime Malaj

…Dy të dashuruar… Në një park krejt të bleruar,  Ata dy, takoheshin nën një qershi, Për karshi një neon me kapel’ I’u buzëqeshte ngrohtë, si zotëri! Po pas ca kohe nuk i pashë më Në pemë mbetën vetëm inicialet Neoni e ka humb’ kapelën, Syri si spazmë – ndizet e falet! Dhe pema ka vite…