LIBRI I DHEMBJES TIME 

 

Në këtë ditë libri, ndalem nuk qaj

lexoj buzëqeshjën tënde

vogëlushja ime Fjollë

lexoj hapat tuaj që kurrë s’i bëre

lexoj shikimin e syve tu

që mbanë një det dashuri

Në këtë ditë libri

Libri i dhembjes time

Fjollë je ti

Kezë e artë  lidhë

dhembje e dashuri

Dhembja ime për ty

lëkundë tokë, lumej  e shkembij

Ti ngrihesh mbi dhembje rilindë përsëri

buzëqeshje-ngrohtësi

Me duart tua të vogla e pafuqi

thur endrrat tona të lënduara

në këtë botë plot zymtësi.

 

 

METAFORE E TRISHTIMIT TIM

 

 

Po fillon një natë e trishtë prilli

e po mbaron me lotet klithma e rënkime

nga ti zemër e vogël e pafaj

Bashkë më ty-unë,

shkronjat e vargu im qajnë.

Metaforë e trishtimit tim

nuk kam forcë asgjë të bëj për ty

shpirti im i pagosur

kot zemren godas me grushtet e mi

Zemrën e mbushur më një det trishtim

shpirti im

Oh, më e fortë ishte sëmundja që të pushtoi ty-mua-ty

Metaforë e shpirtit tim të plagosur!

 

 

ENGJËLLI  IM

 

Engjelli im

kë me mbetë

në këtë dhe atë jetë..

s’ ka sherim

Engjëlli im

çdo varg qe shkruaj

e çdo shkronj

është dhembje

është lot

që nuk ta them dot Ty

Engjelli im,

Sonte kam frike të rrenkoj ma shumë

Neser nuk di ç’ do të ndodhë

me dhembjen time të pakufi

engjelli im

jetoj për ty!