E nisi hapin e pare me zanore ne pentagramin e Hymnit Kombetar, per tu bere ajo nje tingull mesazhi me fjale. Hymni erdh e u be fryme se fryme e kishin Rilindasit.
Revista i dha mushkeri mergates, duke e ndezur eshken qe sa regetinte. Lehtesoi deri ne çlirim pejzat e shqiptarzimit. Kombi frymon ne kulture dhe ne nuserimin e fjales. Kultura ne diaspora ishte mbushur me tatuazhe te huaja dhe ne fyt ishte gelltit fjala shqipe. Fjala eshte gjymtyre, e cila i jep fuksion jetes. Pjetri e perdori me mjeshtri kete leve, pa e kerkuar ate te Arkimedit per mbeshtje, duke perdorur guximin dhe idene e vet. “Kuvendi” i dha zerin komunitetit qe fort po i mungonte ne kthjelltesi mendimi dhe transmetimi.
Pjetri, si njeriu me impulse i kapercej perrenjt e zhurmes se veseve, fiseve dhe krahinave, per ta bere krijesen e vet nje ze bashkimi rreth djepit te fjales shqipe, duke i shkuar harmonise ne trasene e gjate te mesazheve. Kujtimet jane si velat e anijeve. Ishte viti 1991. Po zbrisja shkallet e pallatit te kultures ne Lezhe, bashke me Pjeter Jakun. Ne nje moment para se te ndaheshim me ta u çel nje bisede qe me futi ne mendime. Pjetri kishte pergatitur te gjithe dokumentacionin per themelimin e nje shoqerie kulturore dhe artistike, ashtu siç e mendova une nje lule me teper ne kulturen tonw. Shoqeria “Kuvendi” u krijua ne shtatorin e vitit 1991, per te vazhduar me intesitet te paderprere per 20 vjet ne Detroit. Keshtu perjetimet e mia u botuan ne revisten “Kuvendi” Pjetri shkruante se revista do te niset nga latmotivi: te mos harrojme veten, ndaj do ti drejtohemi edhe diaspores, duke qene sa me komunikues, te dobishem dhe te rendesishem, persa i takon vlerave te medha estetike, morale patriotike qe mbart misioni yne. Se pari “Kuvendi” do te ftoje ne sofer Fishten dhe te gjithe poetet e tjere. Keshtu Pjetri do te organizonte ne Detroit, krahas botimit te revistes “Kuvendi” edhe “Ditet e Leterise”, te cilat filluan me nje Akademi per Fishten. E pershendeten kete botim qe u duk se ra nga nje flake qiriu!
Imama Vehbi Ismaili: “…Mua me gezon botimi i ri. Persa me lejon mosha do ta ndihmoj daljen dhe vazhdimesine e kesaj reviste, pa asnje lloj paragjykimi…vater ne kulture, sic ka edhe drejtimin!”
Dom Anton Kcira: “…Si i vetmi organ serioz informative dhe kulturor, duke ndihmuar sadopak boshlleqet shpirterore qe jane perhere te pranishme ne emigracion!”
Baba Flamur Shkalla: “…Duke pare botimet e shoqerise “Kuvendi” me botues Pjeter Jakun bindem se revista eshte veper serioze. Kombi yne ka talente edhe ne emigracion qe mund ta shfaqin kete dhurate qe ua ka dhene Zoti!”
Pashk Pervathi: “…Bashkepunimi im ka qene qe ne numerin e pare. Jam i ndergjegjshem se Pjeter Jaku me perkushtimin dhe vendosmerine e tij do te jete, jo vetem per shqiptaret e Amerikes , por edhe per ne ne vendlindje!”
Ndoc Gjetja: “…Shoqeria “Kuvendi” botimin e nje reviste e ka ne planet e kahereshme. Jemi perpjekur ketu disa here ne Shqiperi, por jane bere shume revista. “Kuvendi” qe po botohet ne Amerike eshte edhe i yni. Kudo qe te jete njeriu ka nevoje te kulturohet aq me shume, kur ndodhet jashte atdheut. Shqipja duhet te flitet dhe te shkruhet. Asnje pune e mire nuk behet pa filluar!”
Ndue Dedaj: “…Tani largesite na jane afruar aq me shume me “Kuvendin”, sa mund te jemi pjese e saj!”
Hasan Lekaj: “…Duke qene fqinje ia njohim vlerat e njeri – tjetrit. “Kuvendi” ka hyre ne ne radhe te botuesve te njohur shqiptar, fale punes cilesore ne perzgjedhje dhe ne kohe. Botim i ri i nje shtepie botuese me pervoje!”
Me Pjetrin jemi te nje kohe ne Amerike. Nje dite ne shtepine e tij ne Detroit sapo u ktheva nga Gieogia folem per krijimtarine dhe per mundesine e nje botimi, reviste apo gazete. Nuk mund te angazhohesha ne kete nisme mbasi isha ne proces per legalizimin e kerkeses time per azil politik, ndersa Pjetri ishte me i kompletuar ne kete drejtim dhe nuk i mungonte eksperiecna…dhe mendoni Pjetrin! Ishte maj. Shkova ne shtepine e tij dhe mbi nje tavoline nje vizore, nje bicak, nje shishe me zam dhe flete te shkrura dhe te shtypura ne “Kinkos”. Ashtu me dore ne menyre artizanale botoi ne Detroit, numerin e pare te revistes “Kuvendi” qe pati nje jehone te madhe ne Komunitet. Ne kete nisme ishte edhe Elinda dhe Zef Lleshi…!
Pjeter Jaku me kete botim deshmoi se e ka ruajtuar arysen, vullnetin dhe perkushtimin. Ndodhta i shkeputi keto nga ndonje varg poetik profetik nga çeta e poeteve te hershem. Ai e pikasi se diaspora ne kete lum te madh te zhvillimit po humbte fillin shqip. Ai nuk ua hodhi fajin te tjereve, qe po i çelnin vetes gropen e asimilimit. Nuk e gjykoi dhe as preferoi ti shkruante elegjine e fundit ne epitaf, por e ngriti me shkulm deti prej fjales se bregut. Nuk qendroj ne pritje, ta lodhte dhe ta ryshte veten, se ky nuk eshte motivi i poetit. Ai mundi te guxoje dhe te mendoje, duke shperfill ferrat qe i ngaterrohen neper kembe. Nuk u be rob i endrrave, por sa lindi ne mengjez u ngrit ta realizonte. Para syve te tij ai nuk lejoi qe fjala e shenjte i derdhej si kritalet e thyera, por ua dha me besnikeri doren me telin e mendimit te vet si nje gjerdan nuserie. Fitorja e tij eshte fitorja e fuqise se shqipes. Ndaj them se “Kuvendi” eshte nje veper qe peshon…!
…ne vend te nje urimi per 20 vjetorin!
E nisi hapin e pare me zanore ne pentagramin e Hymnit Kombetar, per tu bere ajo nje tingull mesazhi me fjale. Hymni erdh e u be fryme se fryme e kishin Rilindasit.
