Nga Eduart Poga

Slloganet mes shqipëtarëve si para sheshit Skënderbeut para Kryeministrisis,Parlamentit, si para Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, si para Prokuroris , Gjykatës, Policis ,më dhe  në kauzat e tyre dhe rruget që ndjekin në ndakortesi apo mos ndakortesi ata ndjekin njëri-tjetërin si slloganet. Shqipëtarët e sloganët, në thirrjet e tyre bashkë më historin ndoshta   shkojn mirë apo shum mirë me njeri tjetrin Le te pyesim:   slloganet a shkojnë mire me shqipëtarët ?a renditen mire më kohën ? a jane ne vijezime paralele dhe a’u përgjigjen shqipëtarëve ?

Në mbani mend vitet e largëta të vitit 1990 shqipërin e dalur nga diktatura me plotë skamje dhe imazh diktatorial të rinjët e revoltuar  me studentet e dhjetorit,  sheshet të mbushura plot e përplot me njerez të pafajshem qe më shpresë për  pakëz demokraci brohoritnin një zëri duam  “ Liri Demokraci ” duam “ Shqipërin si Europa ” , brohoritjet tona të gjata me thirrjet ndër vite krijuan komedi dhe miq të paftuar ,situata të pakëndshëm e më plot e përplot konfuzione  dhe pakuptim,  aq sa vetë  Europa Qeshi ” dhe  ne u bem qesharak me europen , ndersa Demokracia e padjallezuar mes shqipëtarëve të vitit 1990  u burrërua duke u  pagëzuar  me  Meritokraci,por  fati i keq me ligeshti brenda  na ndoqi  nuk na la të qetë asnjë ditë nisi  me firmat prestigjoze ku me vone na shfaqen si firma  piramidale, ku  mbushen vendin tone me leje të shtetit dhe qeveris se asaj kohe,ndoshta nuk kishim faj por  na joshen të gjitheve  me interesa të çuditshem dhe te medha na joshen pa dallim si Intelektual, Biznesmen , Emigrant, Puntor i thjesht, Komunist apo Studen i Dhjetorit ,  mos e then të gjithe kategorit e shoqeris se kohës na joshen  aq sa nuk mbanim do të rradhet e gjata, grindeshim me njeri tjeterin  se cili ti depozitoj i pari te ardhurat bashkë më  djersen me mundin e viteve më sakrific te pakrahashueshem  , të gjithe i kujtojm dhe i mbajm mend gjerat e bëra keq se si u numeruam te hollat e fituara ,se si i dorezuam  në firmat piramidale me dy duar dhe me plotë krenari dhe më një buzeqeshje të njeriu të lumtur   si të ( Vefa, Gjallica ) të asaj  kohe i lamë pasurit tona, se  si nuk i pame më ,të gjithe ndoshta pa përjashtim  na genjeu ideja dhe rruga, me shkurt e fitimit te paras, aq sa shitem pasurin, shitem shtepit tona dhe mundin tonë,se si nuk i harruam thirrjet e njerzeve me pankarta neper duar  dhe më slloganin fame keq të  radhës “ Duam Paret Tona ” na i ktheni paret , parat su kthyen kurr  më , por  sllogani vazhdoj rrugën e lenë pergjysem  duke u zëvendesua me thirrje të  tjera, me fame keq aq sa ishim betuar ne te keqen me te madhe, na ndjeki politika goje hapur me keq se 50 vite komunizim ku vetem nje slogan kishim “ Parti Enver jemi gati ku do here ” tani kemi plote thirrje dhe sllogane me politik  me modele korrupsione si aktiv dhe passiv,me vjedhje me pushtetar të korruptuar, me rruge pa rruge, me modele nderkombetare  qeverisjesh dhe të veqanta me specific brutale  , me vjedhje me shitje territorial me zaptim qeveritaresh ,me skamje ,mjerim me minator që vdesin , e  më qeverit e dalura nga  pikepytje e medhaja , me të drejta pa asnje të drejtë,me vrasje midis të bulevardit, me akuza e kunder akuza, e then troc mbetem me pnëpër  duar me thirrje këtu e aty , njëzetë  vite sorollatje e plot mllef aq sa  jemi tjetersuar jemi bërë një nuk rrime dotë as në shtepit tona pa një pankart .